San Cristóbal de las casas

Vanuit Palenque vertrokken we in alle vroegte voor de bus naar het volgende plaatsje San Cristobal. Deze busrit zou een hele dag in beslag nemen. Het gebied tussen Palenque en San Cristobal wordt door de officiële buslijnen niet veilig geacht, daarom nemen ze een omweg. Dus een reis die 4 uur zou kunnen duren wordt 9 uur. Maar het was wel een mooie busrit met bossen, bergen en dalen, en voor het eerst sinds onze aankomst in Yucatan weer open water.  Rond 17:00 kwamen we aan in San Cristobal, een dorp op 2000 m hoogte. En tot onze verbazing was het koud! Heel bizar om na  3 weken nonstop hitte en zweten ineens weer een lange broek en trui aan te willen. Kort rondgelopen en iets gegeten, daarna in het hostel bij een kop thee de reisplanning verder ingevuld. De volgende ochtend verder het dorp verkend. San Cristobal is een mooi dorp met een totaal ander klimaat, bouwstijl en totaal andere bevolking dan dat we van Yucatan gewend waren. De huizen ogen beter onderhouden (waarschijnlijk minder te lijden in het klimaat) en hebben prachtig houtwerk en rustiger kleuren. De Mayabevolking van Yucatan was klein, vriendelijk en vaak obees. Hier zijn de mensen langer en slanker. De tweedeling in bevolking is hier goed te zien. De 'gemengde' Mexicanen hebben de winkeltjes en bedrijfjes, de inheemse indiaanse vrouwen lopen over straat en proberen souvenirs aan de man te brengen. De indiaansen lopen nog  in prachtige klederdracht met geborduurde rokken en bloezen en het zwarte haar in lange vlechten. 
In het dorp heerlijk straatjes geslenterd en rondgekeken, twee kerkjes op heuveltoppen met uitzicht over de stad, toeristenmarktje, lokaal marktje, koffietje aan de winkelstraat. Het restaurant dat we uitzochten was iets prijziger dan we normaal doen, maar dat pakte leuk uit. Weinig toeristen, veel Mexicaanse families die iets te vieren hadden, en een optreden van traditionele dansers. 
Terug in het hostel inpakken voor de reis naar Guatemala morgen. 5:00 de wekker......