Ruta Puuc

We hebben de komende drie dagen een auto gehuurd. Ten zuiden van Merida ligt een heuvelachtig zogenaamd droog bos. Tropische vegetatie, maar geen tropisch regenwoud. 

In dit gebied liggen diverse archeologische vindplaatsen van de maya periode rond het jaar 1000. Chichen Itza was de grote toeristische highlight. Deze zijn wat kleiner, meer verscholen en moeilijker bereikbaar. En in een eigen kenmerkende maya bouwstijl  Beter bekend als de Routa Puuc. 

Rond de middag reden we weg van Merida. Na wat boodschapjes reden we naar Uxmal. Een relatief grote vindplaats met veel groen. 

De vindplaatsen zijn meestal de overblijfselen van de belangrijkste grootste gebouwen van grote steden. Net als ‘bij ons’ zijn er gebouwen voor religie, de tempels. Gebouwen voor rituelen, het balspel veld. Gebouwen voor bestuur, paleizen met meerdere ruimtes en een centraal plein en gebouwen voor woonruimte van de elite. Aangevuld met enkele kleinere tempels, heilige plekken en terechtstelling/gezel plekken.

Veel van de gebouwen hebben zuilen, slangen, mannen met maskers, maskers van de god van het water, afbeeldingen van de boom van het leven, met de wortels in de onderwereld en de bladeren in de zon.  Deze blog is geen maya college, misschien typen we nog wat. Voor nu vertellend we met de foto’s. 

Na Uxmal reden we naar onze airbnb in het kleine dorpje Santa Elena. Een prima kamer, met helaas weinig daglicht en zeer felle LEDbalken. De hangmat en keuken waren erg fijn! 

In het lokale restaurantje op het plein waren we de enige, maar het smaakte er niet minder om!

Tijdens onze avondwandeling raakten we met behulp van live google translate in gesprek met een local die vol trots over zijn maya afkomst sprak en met handen en voeten iets over de kerk op de heuvel met, denken wij, begraven mummies. Hij liet ons amper gaan, maar het was een lief mannetje! 

De volgende ochtend zijn we erg rustig op gestart en reden we naar een vindplaats bij lebne. Hier waren we een tijdje de enige en konden zelf door het bos en de stapels stenen wandelen. Iedere vindplaats heeft zo zijn eigen unieke kernmerken of iets wat het mooi en bijzonder maakt. Hier was de

mooie begroeiing en het alleen zijn heel tof. Omdat het vroeg gaat schemeren zijn we niet meer naar een andere plaats geweest, maar hebben uitgebreid gewandeld en gezeten. 

‘s Avonds een ander restaurantje gezocht, waar de ober zeer goed engels sprak en ons nog wat tips gaf voor de volgende dag.

Na ingepakt te hebben in de ochtend reden we langs een kleine vindplaats in Kabah waar we wat korter zijn geweest. Hier werd hard gewerkt aan opgraven en stapels vol genummerde stenen. Op stukken die al half gerestaureerd waren of bloot lagen mochten we zelf klauteren. 

Na de lunch reden we terug naar Merida, maar zijn onderweg in een klein dorpje gestopt om lekker te zwemmen in een cenote. Doordat we een auto hebben konden we een rustige cenote bezoeken, waar wat locals de afkoeling zoeken.

Wat bijzonder was, was dat er blijkbaar een groot onderwater grottenstelsel zit. Want vlak na onze aankomst kwamen er duikers die wel 1u onderwater waren om door de grotten te duiken. Dankzij hun lampen konden we een glimp opvangen van de bodem van het ‘ondiepe’ deel van de cenote (10m), later zeiden ze echter dat het diepe gedeelte wel richting de 100 m ging!

Opgefrist reden we terug naar Merida om de auto in te leveren. 

We namen een collectievo (mensen met busjes die vaste routes rijden die je aan kan houden) naar het centrum om daar in een restaurant uit onze reisgids te dineren. Wat lokale gerechten besteld (vaak met tortilla, bruine bonen en nacho’s) en lekker gegeten.  

Rond 22u liepen we naar het busstation om de nachtbus te nemen naar Palenque!